Englebert z rwandyjskich wzgórz, Jean Hatzfeld

"Naymata powoli budził się z letargu, w jaki wtrąciły ją cztery tygodnie ludobójstwa- zostawiając po sobie pięćdziesiąt dwa tysiące trupów, leżących na ulicach i okolicznych wzgórzach. Miasteczko zmagało się ze swoją traumą. Ludzie próbowali uwolnić się od rozpaczy i wydobyć z nędzy, a także na próżno, jakoś wypełnić pustkę. Wiele było osamotnionych dusz, snujących się po głównej ulicy, ocalałych Tutsi, załamanych i zszokowanych rzeziami, ogołoconych z wszystkiego oprócz własnych lęków, wystraszonych Hutu." Jean Hatzfeld od ponad dwudziestu lat zajmuje się tematem ludobójstwa i wojny domowej w Rwandzie, która pochłonęła kilkadziesiąt tysięcy ofiar. Do Rwandy powraca także w swoim reportażu "Englebert z rwandyjskich wzgórz" próbując znaleźć odpowiedź na pytanie, czy możliwe jest normalne życie po ludobójstwie. Jean Hatzfeld w swojej książce oddaje głos jednej osobie, sześćdziesięciosześcioletniemu Englebertowi Munyambonwa, jednego z nielicznych ocalałych ludobójstwa w Randzie. Człowiek, który stracił wszystko i wszystkich, ocalił jedynie siebie.

Książek zatrzęsienie #28- zapowiedzi wydawnicze listopada 2017

Listopad już za kilka dni,  czas  więc by sprawdzić co ciekawego przygotowały wydawnictwa na najbliższy miesiąc.  Wybór książek tradycyjnie mocno subiektywny. Nowości i wznowienia, pozycje, które zainteresowały mnie opisem fabuły, zauroczyły okładką, przyciągnęły nazwiskiem autora lub w inny, sobie tyko znany sposób zwróciły moją uwagę.

Zapraszam na jesienną listopadową odsłoną książek zatrzęsienia.

Cisza, Jem Lester

Inspiracją dla Jema Lestera, brytyjskiego dziennikarza do napisania swojej debiutanckiej powieści "Cisza" stał się jego chory na autyzm syn i mity które narosły wokół chorych cierpiących na to zaburzenie. "Zanim mój syn się urodził, czytałem "Dziwny przypadek psa nocną porą" i książka mnie zachwyciła. Przez lata, od jego narodzin obserwowałem jak autyzm - w szczególności zespół Aspergera- staje się czymś modnym. (...) Irytowało mnie to- i bez wątpienia niezliczone rodziny, które dzień w dzień mają do czynienia z nieporozumieniami narosłymi wokół autyzmu i rozpaczą, jaką jest w stanie powodować autyzm."

Pisarz stanął przed dylematem. Jak napisać szczerą powieść na temat autyzmu, powieść, która pokaże tę chorobę z innej strony, zmagania rodziny o lepsze jutro dla ich dzieci,  problemy z którymi codziennie muszą się borykać. Efektem jest "Cisza", cisza, która chce, by ją usłyszano.

W ciemność, Anna Bolavá

"Pasja, pasja , trzeba mieć pasję. Przetrwa ten kto stworzył swój świat" mówił Ryszard Kapuściński. A co jeśli pasja zamienia się w obsesję, szaleństwo które prowadzi do zatracenia, prowadzące do fizycznej i psychicznej degradacji, staczając się w ciemność. Anna Bolavá w swojej powieści "W ciemność" opowiada o takiej zależności, obsesji która prowadzi do izolacji i utraty jaźni. 

Dla Anny Bartákovej liczą się tylko zioła. Pachnące kwiaty lipy drobnolistnej, liście babki i mniszka lekarskiego, skrzypu polnego. Nagietek lekarski, dziewanna, jasnota biała, zbieranie suszenie i sprzedaż staje się sensem życia i celem jej istnienia.

W królestwie Monszatana.GMO, gluten i szczepionki, Marcin Rotkiewicz

GMO, skrót który wywołuje nie mniejsze emocje niż symbol swastyki, energia jądrowa, czy aborcja. Skrót odnoszący się nie tylko do roślin, ale do wszelkich organizmów żywych zmienionych metodami inżynierii genetycznej, najczęściej jednak występuje w kontekście żywności, która w opinii publicznej jest niebezpieczna, szkodliwa dla zdrowia i środowiska. Skąd bierze się tak wielki opór przeciwko upowszechnieniu się organizmów modyfikowanych genetycznie? Dlaczego soja, kukurydza, bawełna odporne na pestycydy wywołują tak wielką niechęć? Dlaczego jeden z koncernów, firma Monsanto stała się synonim zła? To tylko niektóre z pytań, na które  Marcin Rotkiewicz próbuje znaleźć odpowiedzi w swojej książce "W królestwie Monsztana. GMO, gluten i szczepionki". Opierając się na argumentach dostarczanych przez naukę, rozprawia się z mitami jakimi obrosło GMO, a ostatnio również szczepionki i gluten.

Ślady wilka, Roland Schimmelpfennig

W pogodny styczniowy poranek samotny wilk przekracza zamarzniętą rzekę graniczną między Polską a Niemcami. Nikt nie widzi go  na własne oczy, a jedynie pozostawione przez niego w śniegu ślady, jednak to wystarczy,  by wzbudzić  sensacje i strach. Zmierzając w kierunku wschodniego Berlina wilka, zmienia życie kilkorga ludzi, którzy trafiają na jego ślady.

Pierwszą osobą, która na swojej drodze spotyka wilka jest Tomek, młody, pochodzący z Polski, robotnik budowlany, który nie potrafi poradzić sobie ze swoją samotnością. W Berlinie mieszka już od trzech lat, z Agnieszką, która sprząta biura i mieszkania berlińskich bogaczy. Dwójka nastolatków Elisabeth i Micha uciekają ze swoich domów. W poszukiwaniu syna wyrusza ojciec, alkoholik, którego nie tylko martwi los swojego syna, ale i strach, że znów może zacząć pić. Charly i Jacky walczą o przetrwanie swojej knajpki, którą wspólnie prowadzą oraz  związku. 

Leśna mafia. Szwedzki thriller ekologiczny. Maciej Zaremba Bielawski

"Kultura szwedzka zanurzona jest w puszczy niczym chata osadnika. Pachniemy żywicą i igliwiem", tak w 1924 roku pisał historyk literatury  Frederik Böök. By zauważyć jak ważną rolę w kulturze Szwecji odgrywa las, który zajmuje ponad siedemdziesiąt procent powierzchni tego kraju, wystarczy zajrzeć do książki telefonicznej. Większość nazwisk szwedzkich pochodzi właśnie od nazw drzew. 

Maciej Zaremba Bielawski w swoim w zbiorze reportaży "Leśna mafia. Szwedzki thriller ekologiczny" pokazuje, że w proekologicznej Szwecji nie wszystko jest tak idealne, jak mogłoby nam się wydawać. Szwecja owszem pachnie żywicą, ale tą płynącą ze ściętych drzew, a swoje lasy  traktuje znacznie gorzej niż ostro krytykowane kraje Ameryki Południowej wycinające dżunglę amazońską. 

Przez morze. Z Syryjczykami do Europy, Wolfgang Bauer

Państwo Islamskie, terroryzm, zamachy, gwałty morderstwa, to pierwsze skojarzenia, jakie przychodzą nam na myśl na dźwięk słów syryjski uchodźca. Kim tak naprawdę są uchodźcy? Jak daleką i trudną drogę muszą przebyć, aby dostać się do Europy, która dla nich jest rajem?

Odpowiedzi na te pytania poszukiwali niemiecki dziennikarz i korespondent wojenny Wolfgang Bauer oraz czeski fotograf Stanislav Krupar. Zmieniając swoją tożsamość i zdając się na przemytników, dołączyli do syryjskich uciekinierów, którzy przez Morze Śródziemne próbowali przedostać się z Egiptu do Włoch. Zapisem tej wyprawy jest reportaż "Przez morze. Z Syryjczykami do Europy".

Mężczyzna, który gonił swój cień, David Lagercrantz

Na wieść o kontynuacji trylogii "Millenium" Stiega Larssona fani cyklu podzielili się na dwa obozy.  Jedni z niecierpliwością czekali na ciąg dalszy przygód ulubionych bohaterów, drudzy wieszali psy na autorze, spadkobiercach Larssona i wydawcy, twierdząc że odcinają kupony od popularności trylogii. W którym obozie byłam ja? Chyba gdzieś po środku, z jednej strony "Millenium" skończyło się dla mnie wraz ze śmiercią Larssona, z drugiej od środka zżerała ciekawość, jak dalej potoczyły się losy Lisbeth Salander i Mikaela Blomkvista. Grubą kreską oddzieliłam to co stworzył Stieg Larsson, od tego co napisał David Lagercrantz, traktując je jako dwie osobne historie. Bez wielkich nadziei, bez zbędnych oczekiwań "Mężczyzna, który gonił swój cień"  (stanowiący piątą część "Millenium) Davida Lagercrantza okazał się pozytywnym zaskoczeniem.

Depesze, Michael Herr

"Pojechałem na wojnę wiedziony prostackim, choć poważnym przekonaniem, że trzeba umieć patrzeć na wszystko. Poważnym, bo wprowadziłem je w czyn, a prostackim, bo nie wiedziałem- dopiero wojna mnie tego nauczyła - że jesteś tak samo odpowiedzialny za to, na co patrzysz, jak za to co robisz. Problem w tym, że nie zawsze wiedziałeś, na co właściwie patrzysz, dopiero znacznie później, czasem po wielu latach, zaczynałeś rozumieć, bo dużo z tego w ogóle nie docierało, zatrzymywało się na oczach. Czas i informacja, rock and roll, samo życie, nic nie stoi w miejscu, to ty stoisz w miejscu." Tak Micheal Herr opisuje swój pobyt w Wietnamie, w którym przebywał jako korespondent wojenny magazynu "Esquire", wyprawę, którą przypłacił kilkuletnią depresją. To co wówczas przeżył opisał w swoim reportażu "Depesze", boleśnie prawdziwą historią o piekle jakim była wojna w Wietnamie.

Hilda, Nicola Griffith

Urodziła się ok. 614 roku w anglosaskiej Anglii, jako córka Breguswithy i Hererica wywodzącego się z królewskiego roku Deiry, siostrzenica króla Edwina z Nortumbii. Hilda, bliżej znana jako Hilda z Whitby, święta kościoła katolickiego i anglikańskiego. Nicola Griffith w swojej imponującej rozmachem powieści "Hilda" opisuje dzieje Anglii oraz losy jednej z najpotężniejszych kobiet okresu średniowiecza.

Breguswitha już będąc w ciąży wie, że mająca przyjść na świat córka będzie kimś wyjątkowym,  światłem świata, niosącą dobrobyt Yffingom. W czasach ogromnych przemian społecznych, w których niewielkie księstwa napierają na siebie niczym płyty tektoniczne, toczących się wojen i wkraczającego na ziemie angielskie chrześcijaństwa, Hilda zostaje jasnowidzącą króla Edwina, w zamian pragnie "uczyć się, wędrować, pytać, myśleć i słuchać jak... jak kapłan albo książę."

Cisza. Kronika życia pewnego mordercy, Thomas Raab

Urodził się w 1982 roku w dniu św. Mikołaja, w austriackim Jettenbrunnie, u podnóża Góry Kalwaryjskiej. Czarny zbawca, książę pokoju, którego imię niosło śmierć. Historię życia zbawiciela bardzo szczególnego rodzaju spisał Thomas Raab w "Ciszy. Kronice życia pewnego mordercy." 

Karl urodził się z wielkim darem, który dla niego stał się przekleństwem. "Słyszał uderzenia skrzydeł motyla, słyszał szmer wierzchołków drzew w dalekim lesie, słyszał jak padalec przemyka się przez trawę; nie słyszał wprawdzie ludzkich myśli, ale słyszał oddechy i pulsowanie krwi, a to połączone ze sobą czasem mówiło więcej niż słowa." Wyjątkowa nadwrażliwość słuchowa sprawia, że pragnie tylko jednego, ciszy. Odnajduje ją, przyglądając się śmierci swojej matki. Moment samobójstwa matki jest dla Karla wyzwoleniem, już wie jaki jest jego cel. "Trzeba sprawiać dobro, służyć, spełniać pragnienia."