W pogodny styczniowy poranek samotny wilk przekracza zamarzniętą rzekę graniczną między Polską a Niemcami. Nikt nie widzi go na własne oczy, a jedynie pozostawione przez niego w śniegu ślady, jednak to wystarczy, by wzbudzić sensacje i strach. Zmierzając w kierunku wschodniego Berlina wilka, zmienia życie kilkorga ludzi, którzy trafiają na jego ślady.
Pierwszą osobą, która na swojej drodze spotyka wilka jest Tomek, młody, pochodzący z Polski, robotnik budowlany, który nie potrafi poradzić sobie ze swoją samotnością. W Berlinie mieszka już od trzech lat, z Agnieszką, która sprząta biura i mieszkania berlińskich bogaczy. Dwójka nastolatków Elisabeth i Micha uciekają ze swoich domów. W poszukiwaniu syna wyrusza ojciec, alkoholik, którego nie tylko martwi los swojego syna, ale i strach, że znów może zacząć pić. Charly i Jacky walczą o przetrwanie swojej knajpki, którą wspólnie prowadzą oraz związku.
Roland Schimmelpfennig w "Śladach wilka" z luźnych, pozornie niepowiązanych ze sobą miniatur tworzy narrację opisującą życie w przemysłowych dzielnicach wschodniego Berlina. Badając małe i duże, codzienne dramaty, pokazuje przesiąknięte zimnem i lodowatym powietrzem beznadziejne i nieprzyjemne życie zwykłych mieszkańców stolicy Niemiec.
Powieść niemieckiego dramatopisarza opowiada o społeczeństwie, które porzuciło własne pragnienia, zatracając się w otaczającej ich beznadziejności. Wszechobecna zima, lodowaty wiatr, przenikający każdą stronę powieści, jeszcze bardziej podkreślą rozczarowanie społeczeństwa, ziejące pustką mieszkania stają się jeszcze bardziej opuszczone, zdradzona miłość bardziej boli, utracone marzenia pogłębiają uczucie tragizmu. Tym samym "Ślady wilka" znakomicie oddają aktualnie panujące społeczne nastroje, dezorientacje, chłód i obojętność.
W tym przypominającym apokalipsę chłodzie wokół miasta pojawia się wilk. Usposobienie samotności bohaterów, do tego jej najgorszego rodzaju, samotności wśród ludzi.
Wilk pojawiający się w okolicach Berlina, budzi strach, wywołuje lęk, działa na wyobraźnię, rozpalając w bohaterach delikatnie tlący się jeszcze ogień tęsknoty za lepszym życiem, pasji, która wciąż w nich tkwi i wolności, której tak bardzo pragną.
Minimalistyczna, oszczędna w słowach, pełna niedopowiedzeń i emocji ukrytych głęboko pod śniegiem, bajkowa opowieść o ludziach, którzy jak tajemniczy i nieuchwytny wilk poszukują siebie nawzajem, poszukują lepszego życia, wolności.
Fascynujący oddziałujący na wyobraźnię, prozatorski debiut Rolanda Schimmelpfenniga.
Przenikająca jak mroźne styczniowe powietrze opowieść o samotności w wielkim mieście, tęsknocie za drugiem człowiekiem.
Informacje o książce:
Autor: Roland Schimmelpfennig
Tytuł: Ślady wilka
Tytuł oryginału: An einem klaren, eiskalten Januarmorgen zu Beginn des 21. Jahrhunderts
Przekład: Kamil Markiewicz
Wydawnictwo: Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce i rok wydania: Kraków, 2017
Liczba stron: 204
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Uniwersytetu Jagiellońskiego
W tym przypominającym apokalipsę chłodzie wokół miasta pojawia się wilk. Usposobienie samotności bohaterów, do tego jej najgorszego rodzaju, samotności wśród ludzi.
Wilk pojawiający się w okolicach Berlina, budzi strach, wywołuje lęk, działa na wyobraźnię, rozpalając w bohaterach delikatnie tlący się jeszcze ogień tęsknoty za lepszym życiem, pasji, która wciąż w nich tkwi i wolności, której tak bardzo pragną.
Minimalistyczna, oszczędna w słowach, pełna niedopowiedzeń i emocji ukrytych głęboko pod śniegiem, bajkowa opowieść o ludziach, którzy jak tajemniczy i nieuchwytny wilk poszukują siebie nawzajem, poszukują lepszego życia, wolności.
Fascynujący oddziałujący na wyobraźnię, prozatorski debiut Rolanda Schimmelpfenniga.
Przenikająca jak mroźne styczniowe powietrze opowieść o samotności w wielkim mieście, tęsknocie za drugiem człowiekiem.
Informacje o książce:
Autor: Roland Schimmelpfennig
Tytuł: Ślady wilka
Tytuł oryginału: An einem klaren, eiskalten Januarmorgen zu Beginn des 21. Jahrhunderts
Przekład: Kamil Markiewicz
Wydawnictwo: Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce i rok wydania: Kraków, 2017
Liczba stron: 204
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Uniwersytetu Jagiellońskiego
Już chyba gdzieś o tej książce czytałam i zaintrygowała mnie. Motyw wilka jako pretekst do przedstawienie historii różnych ludzi mnie zainteresował.
OdpowiedzUsuńPojawiła się w zapowiedziach w kilku miejscach, recenzji chyba nie widziałam żadnej ( zresztą nie szukałam. Również nie spotkałam się z takim wykorzystaniem motywu wilka i wyszło bardzo dobrze.
UsuńTo książka zdecydowanie w moim stylu. Po opisie przypomina mi Vessasa. Koniecznie muszę poszukać. Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuń× www.majuskula.blogspot.com ×
Zaintrygowałaś mnie Vessasem, nie miałam okazji jeszcze nic czytać, więc będę szukać. Pozdrawiam.
UsuńJa właśnie zaczynam lekturę tej opowieści.
OdpowiedzUsuńOo, to czekam na Twoją opinię, mam nadzieję, że również Ci się spodoba.
UsuńKusząca recenzja :)
OdpowiedzUsuńNie czytuję takich książek, ale zainteresowałaś mnie tym tytułem. Może czasem warto sięgnąć po coś w tym klimacie - chłodną opowieść pełną głębokich przemyśleń. Jestem na tak!
OdpowiedzUsuń