Książek zatrzęsienie #30- zapowiedzi wydawnicze stycznia 2018

Zapraszam Was na przegląd nowości wydawniczych i  wznowień, które pojawią się w księgarniach w styczniu już 2018 roku. Wybór książek tradycyjnie mocno subiektywny. Nowości i wznowienia, pozycje, które zainteresowały mnie opisem fabuły, zauroczyły okładką, przyciągnęły nazwiskiem autora lub w inny, sobie tyko znany sposób zwróciły moją uwagę.

Przed Wami  styczniowa odsłona Książek zatrzęsienia.

Poczucie kresu, Julian Barnes

"Było nas trzech, a teraz pojawił się czwarty" wspomina swoją młodość przypadającą na lata sześćdziesiąte,  emerytowany już Anthony Webster, główny bohater nagrodzonej Bookerem powieści  Juliana Barnesa "Poczucie kresu". Ile pamięta ze swojej młodości? Wydaje się, że całkiem dużo, przynajmniej tyle, ile każdy z nas potrafi uchwycić ze swoich młodzieńczych lat. "To co pozostaje w pamięci nie zawsze jest równoznaczne z tym, czego człowiek był świadkiem" twierdzi Webster, powracając pamięcią do wydarzeń z przeszłości. 

Najlepsze książki 2017

Trudno uwierzyć, że 2017 rok powoli dobiega końca. Ostatnich dwanaście miesięcy obfitowało w znakomite książki. Wybrać wśród nich te najlepsze nie należało do najłatwiejszych zadań.

Poniżej znajdziecie zestawienie 10 książek, które w mojej opinii zasługują na miano literackich perełek. To pozycje, które mną poruszyły, potrząsnęły, zadziwiły, zachwyciły,  takie które wciąż we mnie siedzą i jak sądzę zostaną ze mną jeszcze  na długo.

Lista nie jest uporządkowana, uszeregowana, nie jest też rankingiem, w którym przyznaję pierwsze miejsce, ponieważ każda z tych książek jest  w jakiś sposób wyjątkowa i zasługuje na najwyższe podium.

Słowik, Kristin Hannah

"Jeżeli moje długie czegoś mnie nauczyło, to tego, że miłość pokazuje nam, kim chcemy być, wojna zaś - kim jesteśmy" Tym zdaniem rozpoczyna swoją powieść "Słowik" amerykańska pisarka Kristin Hannah, historii  inspirowanej losami dziewiętnastoletniej, belgijskiej działaczki ruchu oporu  Andrée de Joungh, która pomagała w organizowaniu trasy przerzutowej dla uciekinierów z obozów jenieckich.  Hannah stworzyła powieść o wojnie, ale nie tej widzianej oczami żołnierzy, działaczy podziemia,  ale II wojny światowej z perspektywy kobiet i ich trudnych doświadczeń.

Cydr z Rosie, Laurie Lee

Życie Lauriego Lee rozpoczęło się "wraz z furą, która poniosła mnie po długim zboczu do wioski i cisnęła zagubionego  w wysoką trawę." Trawę, której, "każde źdźbło było tatuowane przez słońce tygrysimi paskami. Ciemne miały ostre jak nóż krawędzie, złowrogo się zieleniły i aż dygotały od koników polnych, które świergotały, cykały i frunęły w powietrzu niczym małpki". "Cydr z Rosie" zawierający wspomnienia z dzieciństwa angielskiego poety i pisarza Lauriego Lee zabiera czytelników do  Slad, rozbrzęczanej dżungli w Gloucestershire, prozy która oddziałuje na wszystkie zmysły i zapiera dech w piersiach. 

W wieku trzech lat  Laurie wraz z matką i sześciorgiem rodzeństwa przenosi się do wioski Slad, położonej niedaleko  Stroud w  Gloucestershire w Anglii. Opuszczone przez ojca w czasie wojny rodzeństwo wraz z matką wprowadza się do domku z "dwoma piętrami, piwnicą oraz skarbem w ścianach, z pompą i jabłoniami, lilakiem oraz truskawkami, czarnymi ptakami w kominach, żabami w piwnicy, grzybami na suficie." Tam Laurie spędzi swoje dzieciństwo i wczesną młodość, będzie żył pod dyktando pór roku, bawił się w berka, chowanego, biegał po całej dolinie, dorastał, przeżywał pierwsze miłości. 

Piąta łódź, Monika Kampaníková

Dzieciństwo powinno smakować śmiechem, beztroską,  zabawą, poczuciem bezpieczeństwa i miłością. Bez strachu, bez obaw. Powinno, jednak nie zawsze takie jest. Monika Kampaníková w swojej powieści "Piąta łódź" opowiada o tym, co dzieje się gdy więzi rodzinne ulegają erozji, kiedy brakuje miłości i czułości. Co dzieje gdy dzieciństwo przestaje już być tylko beztroską i zabawą? Gdy trzeba zbyt szybko dorosnąć smutna codzienność, może doprowadzić do wielkiej tragedii.

Dwunastoletnia Jarka, córka bez ojca, z matką, która nie potrafi wyjść z traumy spowodowanej zbyt wczesnym macierzyństwem, która nie chce być nazywana matką i każe zwracać się córce do siebie po imieniu. Wnuczka  ambitnej babki Ireny, która nigdy nie pogodziła się z odejściem swojego męża i tym, że tak wcześnie została babcią.
Dziewczynka, której nie dane było poczuć matczynej miłości, sama postanawia zostać matką dla chłopca, który uciekł z domu oraz dwójki półrocznych niemowląt.

Incognito, Tibor Noé Kiss

"Im dłużej obserwuję moje ciało, tym bardziej wydaje mi się, że jest słabe i kruche. Przede wszystkim jednak kontrolę nade mną przejmuje wstyd spowodowany bezsilnością. Nie mogę dopuścić bym popadł w panikę, muszę położyć kres samokontroli. Ciało i ja, siedzimy razem w fotelu, nienawidzimy się, z wzajemnością." 
Co czuje człowiek, który chciałby uciec od własnej płci? Jak może czuć się nastoletni chłopak, który kocha piłkę nożną, kiedy odkrywa, że lepiej czuje się w sukienkach i makijażu? Co przeżywał Tibor Noé Kiss, kiedy odkrył, że lepiej czuje się w ciele kobiety, niż mężczyzny? O swoich lękach, wątpliwościach, braku zrozumienia, samotności opowiada w swoim literackim debiucie "Incognico". Książki, która dla autora była rodzajem autoterapii, a dla czytelników powinna stać się wyrzutem sumienia. Poczuciem winy za brak empatii i szacunku dla drugiego człowieka.

Dziewczynka, która uratowała Gwiazdkę, Matt Haig

Skąd bierze się magia Świąt Bożego Narodzenia, która sprawia, że renifery wznoszą się w niebo,  a Święty Mikołaj w ciągu zaledwie jednej nocy potrafi odwiedzić wszystkie dzieci na całym na świecie? Skąd bierze się magia, która zatrzymuje czas i potrafi spełniać marzenia?  Magia Świąt Bożego Narodzenia działa dzięki nadziei. Nadziei dzieci, "każdego z nich, które głęboko jej pragnie i w nią wierzy." A co gdyby dzieciom zabrakło nadziei? Odwołać Boże Narodzenie? 

Na szczęście w Londynie żyje Amelia Wishart, która nie pozwoli, by zabrakło świątecznej magii, w końcu sama jest Dziewczynką, która uratowała Gwiazdkę.

Ryngraf, Piotr Śliwiński

Rok 1794, to już ostatnie tchnienia I Rzeczpospolitej, nim monarchowie Rosji, Prus i Austrii przeprowadzą ostatni, pełny trzeci rozbiór Polski, tym samym "wymażą imię polskie."

W okresie, który poprzedzał ostateczny upadek kraju akcję swojej powieści "Ryngraf" umieścił Piotr Śliwiński. Insurekcja kościuszkowska, ostatnie próby ratowania państwa, utrzymania wewnętrznej jedności, heroizm, braterstwo, miłość, wielka polityka, spiski i zdrady, "epopeja powstańcza" Piotra Śliwińskiego nie jest lekturą "ku pokrzepieniu serc", a historią wielkiej narodowej klęski.

Wszyscy powinniśmy być feministami, Chimamanda Ngozi Adichie

Powstały w oparciu o wygłoszoną prelekcję podczas TEDx w 2012 roku, dorocznej konferencji poświęconej Afryce, przez nigeryjską pisarkę Chimamandę Ngozi Adichie esej "Wszyscy powinniśmy być feministami" jest niezwykle ważnym głosem w debacie na temat równości płci.
Głosem pełnym gniewu, jednak zamiast krzyku i ostrej krytyki Adichie w spokojnej i szczerej wypowiedzi zmusza do ponownego przemyślenia definicji feminizmu.

Chimamanda Ngozi Adichie z powodzeniem redefiniuje feminizm pozbywając się negatywnego bagażu i stereotypów, którymi przez dziesięciolecia to pojęcie zostało obciążone. "Feministka nienawidzi mężczyzn, nienawidzi staników, nienawidzi afrykańskiej kultury, uważa, że kobieta zawsze powinna mieć władzę, feministka nie maluje się, nie depiluje, zawsze jest w złym nastroju ."

Według innego klucza. Opowieść o autyzmie, John Donvan, Caren Zucker

Niedorozwinięty. Idiota. Imbecyl. Debil. Matoł. Te słowa to nie inwektywy, a precyzyjne, medyczne terminy, których używali jeszcze I połowie XX wieku specjaliści opisując osoby z upośledzeniem umysłowym, autyzmem czy chorych psychicznie. Sama definicja autyzmu pojawiła się zaledwie 75 lat temu, i przez te dziesięciolecia  zmieniała się, by od 2013 roku przyjąć nazwę "zaburzenie ze spektrum autyzmu".
John Donvan i Caren Zucker w swojej powieści " Według innego klucza. Opowieść o autyzmie"  zabierają czytelników w  wyjątkową podróż w czasie, przedstawiając "wiele historii, dziejących się na różnych kontynentach, w tym samym czasie lub zataczających koła", historii rodziców, lekarzy, prawników i samych chorych, przedstawiając ich walkę o definicję autyzmu, bitwę o prawa obywatelskie dla chorych i głębokie zmiany społeczne, które dokonały się na przestrzeni dziesięcioleci.

Tekst, Dmitry Glukhovsky

Telefon już dawno przestał być urządzeniem, który służy nam wyłącznie do dzwonienia. To w nim przechowujemy zdjęcia, zostaje w nich ślad po stronach, które odwiedzamy, to tam prowadzimy prywatną i służbową korespondencję, nasze wspomnienia. Czym jest dla nas telefon i czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się jakie dane  w nim przechowujemy? Do czego można użyć informacji zgromadzonych w telefonie zastanawia Dmitry Glukhovsky w swojej powieści "Tekst"? Czy wraz z telefonem można komuś zabrać jego życie?

Dwudziestosiedmioletni Ilja, po odbyciu wyroku za handel narkotykami opuszcza mury kolonii karnej. Wkrótce zdaje sobie sprawę, że nie ma do czego i kogo wracać. Jego bliscy już nie żyją, dziewczyna i przyjaciele mają własne życie. Ilja nie ma nic, pieniędzy, wykształcenia, przyszłości, tylko wyrok w papierach i pragnienie zemsty. Zemsty na człowieku, który siedem lat wcześniej podłożył mu narkotyki i zmarnował całe życie.