Grobowa cisza, żałobny zgiełk, Yōko Ogawa

Być może trochę przesadzam, ale czasem mam wrażenie, że większość współczesnych japońskich pisarzy pracuje trochę w cieniu Haruki Murakamiego, szczególnie ci, którzy w swojej twórczości zacierają granicę między tym co rzeczywiste, a fantastyczne. Zaczynając lekturę "Grobowej ciszy, żałobnego zgiełku" Yōko Ogawy, już w pierwszym opowiadaniu o kobiecie, która wchodzi do cukierni, aby kupić truskawkowe ciasto  dla dziecka, które zmarło kilka lat wcześniej,  wyczuwalny jest duch Murakamiego.  Podobnie w opowiadaniu "Stara J.", w którym gospodyni narratora w swoim ogrodzie hoduje marchewki w kształcie ludzkich dłoni. Jednak z każdą kolejną przeczytaną historią zmieniałam zdanie.  Yōko Ogawa podąża swoją własną ścieżką, tworząc własny, hipnotyzujący i makabryczny wszechświat.

To co charakterystyczne dla tego zbioru opowiadań, która okazuje się być powieścią szkatułkową, to drobne incydenty, subtelne, ciche i pokręcone, delikatne linie które łączą poszczególne opowieści Ogawy. Gdyby je połączyć, prawdopodobnie wyglądałyby jak pajęczyna, delikatna, ale jakże  śmiercionośna sieć, wędrówka po nawiedzonej rezydencji, która z zewnątrz kusi i przywołuje, w której wszystko może się wydarzyć i z której nie sposób znaleźć drogę ucieczki. Możecie natknąć się na bengalskiego tygrysa, traficie do muzeum tortur, albo sprzedawcę ortez. Urok tych historii tkwi w ich zdradzieckiej nieprzewidywalności. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć jaki koszmarny obrót przybierze fabuła, nie możemy zgadnąć, która z mrocznych postaci, albo inny drobny szczegół z całkowicie odrębnej opowieści pojawi się ponownie, w jakich okolicznościach i jakie będzie miał skutki.

Każdego z bohaterów tych opowieści nawiedzają mroczne myśli, marzenia o cudzej śmierci, często owładnięci są obsesją, która przesłania im całe życie i która prowadzi do tragedii. Odczuwają tęsknotę, smutek, niespełnienie, przemożne pragnienie zemsty. Mrok, dosięgający bohaterów historii Ogawy niczym zaraza, rozprzestrzenia się, sięga swoimi mackami coraz dalej, zło inspiruje kolejne osoby, rodzi kolejne obsesje, zaprasza do przemocy. "Grobowa cisza, żałobny zgiełk" jest imponującym świadectwem pragnień i obsesji ludzkich serc i umysłów. 

Yōko Ogawa napisała niezwykłe zbiór opowiadań, mrocznych, hipnotyzujących. Japońska autorka zabiera nas do bezimiennego miasta, przenosi nas w życie jego mieszkańców, tworzy żywe, kwitnące miejsce pełne ludzi z ich historiami. W "Grobowej ciszy i żałobnym zgiełku" tak jak w życiu nie ma postaci pobocznych. Każda postać niesie ze sobą cały bagaż pragnień i lęków, każda historia zawiera świat nadziei i przerażenia. 

Cudowna książka. 

Informacje o książce:
Autor: Yōko Ogawa
Tytuł:  Grobowa cisza, żałobny zgiełk
Tytuł oryginału:  寡黙な死骸　みだらな弔い [Kamoku na Shigai, Midara na Tomurai]

Przekład: Anna Karpiuk

Wydawnictwo Tajfuny

Miejsce i data wydania: Warszawa, 2020

ilość stron: 176