Pięćdziesięcioletnia Nahid dowiaduje się, że zostało jej kilka miesięcy życia. Wie czym jest śmierć, była marksistowską rewolucjonistką, która uciekła z Iranu do Szwecji. Teraz, gdy przychodzi po nią śmierć, powinna być przygotowana.
"Mam poczucie, że śmierć towarzyszyła mi zawsze." "Nasz czas został nam dany na kredyt. Aż dziw, że przeżyliśmy tak długo." Jednak diagnoza przeraża ją, nie tak miało skończyć się jej życie. Kiedy dowiaduje się, że jej córka oczekuje dziecka, chce zdążyć tylko z jednym: opowiedzieć swoją pełną złości i gniewu historię.
"Wszystko co mamy" pochodzącej z Iranu Golmaz Hashemzadeh Bonde to powieść, która stanowi zupełnie inne spojrzenie na problem okrucieństwa wojny i przesiedlenia, to swoisty list miłosny napisany przez matkę do córki, w którym Nahid wyraża swoje najgłębiej skrywane żale, ubierając w słowa wszystko to, o czym nigdy nie miała odwagi powiedzieć.
