Ogień i woda, Victoria Scott - recenzja #105

Z racji wieku, nie jestem jakąś szczególną fanką powieści typu Young Adult, czasem jednak zdarza mi się coś przeczytać. "Ogień i woda" Victorii Scott przypadkiem wpadł w moje ręce w bibliotece. Przeczytałam opis i skusił mnie pomysł na fabułę, który pachniał trochę "Igrzyskami śmierci". I choć nie czuję się znawcą w dziedzinie YA, muszę przyznać, że to całkiem przyzwoita przygodówka.

W życiu szesnastoletniej Telli Halloway, wszystko idzie nie po jej myśli. Przeprowadziła się z Bostonu do odległej Montany. Jej brat, Cody jest umierający, a lekarze nie są w stanie ustalić co mu tak naprawdę dolega. Pewnego dnia dziewczyna w swoim pokoju znajduje małe  niebieskie pudełko a w nim tajemnicze urządzenie zawierające zaproszenie do wzięcia udziału w Piekielnym Wyścigu, który prowadzi przez dżunglę, pustynię, ocean i góry. Nagrodą jest lekarstwo, które może uratować życie jej brata. W wyścigu wszyscy uczestnicy pragną wygranej, każdy chce zdobyć lekarstwo dla swoich najbliższych i wielu nie cofnie się przed niczym by zdobyć zwycięstwo. Wyprawa jest mordercza, czas ucieka, a Tella wie, że nie może zaufać nikomu, nawet członkom swojej grupy.

Nie będę popadać w zachwyt nad powieścią Victorii Scott, bo dla mnie "Woda i ogień" nie jest ani wybitna ani zła, ot przeciętne, a jednak przyjemne czytadło, w którym nie ma miejsce na nudę.

Najsłabszy element powieści to główna bohaterka. Tella to typowa nastolatka, niedojrzała i niestety irytująca. Do momentu wejścia do dżungli, zajmowały ją bardziej przyziemne sprawy aniżeli choroba brata, w zasadzie w czasie wyścigu dopiero w chwilach największego zwątpienia jej myśli kierowały się w kierunku chorego Codego. Nie mniej z ciekawością obserwowałam, a raczej czytałam zmagania Telli w wyścigu, gdzie realnie patrząc, poza motywacją miała marne szanse na zwycięstwo. 

Wątek miłosny również mamy, ale całkiem przyzwoity, główna w tym zasługa  postaci Guy'a, którego polubiłam i dzięki któremu Tella dojrzała i zaczęła się zmieniać...na lepsze.

Pomysł na fabułę jak najbardziej na plus. Trochę bałam się inspiracji do wspomnianych wcześniej "Igrzysk śmierci" Collins, ale jak się okazało zupełnie bezpodstawnie. Autorce udało się stworzyć oryginalną historię. Motyw wyścigu sprawił, że powieść jest niezwykle dynamiczna, pełna akcji i od pierwszych stron nie ma czasu na nudę. Do tego obserwujemy uczestników zdeterminowanych by zdobyć zwycięstwo za wszelką cenę. Wyścig wymaga od nich dużych poświęceń, ale pytaniem pozostaje jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić, nawet w imię ratowania życia naszych najbliższych.
Świetny wydał mi się pomysł wprowadzenia do powieści pandor- jedynych pomocników uczestników, zwierzątek o niezwykłych zdolnościach. 

Powieść napisana jest niezwykle lekkim i prostym językiem. Bez większego wysiłku szarych komórek, bez głębszych przemyśleń, bez drugiego i trzeciego dna, czyta się szybko i przyjemnie.

Czy książka spełniła moje oczekiwania.Jak najbardziej. Sięgając po nią liczyłam na dobrą rozrywkę, powieść przygodową i właśnie taką powieść otrzymałam. Bardzo przyjemny przerywnik pomiędzy bardziej wymagającymi pozycjami. 

Dla mnie fajerwerków nie było i być może nie doceniłam w pełni powieści, jednak w tym przypadku autorce chodziło chyba o dostarczenie czytelnikowi rozrywki i z tego zadania wywiązała się bardzo dobrze. Na tyle, że z chęcią przeczytam kolejną część przygód Telli.

Ogień i woda, Victoria Scott, Wydawnictwo Iuvi, 2015, ss. 368