Obejrzane w międzyczasie #4- kwiecień 2016

Wyzwanie filmowe (klik), na które pokusiłam się z początkiem tego roku, okazało się wyzwaniem trudniejszym niż się spodziewałam. Pogoda tego nie ułatwia, dni dłuższe, słońca więcej, więc czasu spędzam więcej na świeżym powietrzu ( chciałam na pisać na polu :)

W kwietniu obejrzałam cztery filmy, jeśli utrzymam poziom jednego filmu tygodniowo to jest szansa, że się uda sprostać wyzwaniu.

Zapraszam na  filmowe podsumowanie kwietnia.

Prawdziwa historia (2005) w reżyserii Roger'a Donaldson'a

Dramat biograficzny opowiadający o życiu Burta Munroe, nowozelandzkiego konstruktora, który wyrusza w podróż życia by spełnić swoje największe marzenie. Pragnie pobić rekord prędkości  na  torze Bonneville Salt Flats na motocyklu Indian Scout.

To film przede wszystkim o spełnianiu marzeń i niezwykłej pasji, która była całym życiem Munroe. Niesamowite kino, porusza, rozśmiesza, do tego wspaniała rola Anthonego Hopkinsa, za którą został uhonorowany Złotym Globem. Zdecydowany filmowy ulubieniec miesiąca.

Ona (2013) w reżyserii Spike'a Jonze'a

Theodore, samotny, pogrążony w melancholii z powodu rozpadu swojego małżeństwa, inwestuje w OS-1, system operacyjny, który w "osobie" Samanthy jest wirtualnym towarzyszem Theo. Wkrótce Samantha staje się kimś, kto rozumie potrzeby Theodora lepiej niż żywa kobieta.

Nie potrafię tego filmu skategoryzować tylko jako historii miłosnej, choć to bardzo nietypowe love- story. Traktuje ten film  jako swoistą satyrę na media społecznościowe i ograniczeń jakie stwarzają w tworzeniu dobrych i prawdziwych relacji międzyludzkich. Technologia nie jest odpowiedzią na zaspokojenie naszych potrzeb emocjonalnych. "Ona" jest filmem o samotności. Theo nie radzi sobie z innymi ludźmi, jednak jak próbuje pokazać twórca główny bohater to nie jedyny samotny człowiek, ale jeśli będzie zamykać się w technologicznym kokonie, który nas więzi, świat będzie pełen samotnych ludzi.

Bardzo klimatyczny i melancholijny obraz, niezwykle oszczędne, ale piękne role Joaquina  Phoenix i Scarlett Johansson, dowcipne dialogi,  cudowne zdjęcia i  muzyka. Wyjątkowa historia o ludziach.

Bulwar (2014) w reżyserii Dito Montiela

Film, który wybrałam ze względu na fakt, że była to ostatnia rola Robina Williamsa. 

Bulwar wszedł  do polskich kin kompletnie niezauważenie, a szkoda ponieważ jest to bardzo dobry film z wyjątkową rolą Williamsa.

Nolan i Joy są małżeństwem z wieloletnim stażem. Kochają się, ale w ich małżeństwo wkrada się rutyna, żyją obok siebie, a nie ze sobą. Pewnej nocy Nolan przypadkowo potrąca młodego chłopaka Leo, którego zaprasza do samochodu. Nudne i uporządkowane życie Nolana wywraca się do góry nogami w raz z spotkaniem chłopaka, który okazuje się być prostytutką.

Wyjątkowo smutny i przygnębiający film, głównie za sprawą roli Robina Williamsa, który stworzył niebywale wiarygodną postać niosącą w sobie ogromne pokłady cierpienia. 

Bulwar to film o poszukiwaniu szczęścia mimo przeciwności oraz o tym by w życiu kierować się prawdą, bez względu na to jak długo żyło się  w kłamstwie. 

„Może nigdy nie jest za późno żeby zacząć żyć jak chcesz. Może tak to działa. A może to stek bzdur. Nie wiem.” (Bulwar)

Zodiak (2007) w reżyserii Davida Finchera

Zodiak to pseudonim seryjnego mordercy który działał w latach 60 i 70-tych XX wieku w okolicach San Francisco, jednak to nie o nim traktuje film Finchera. To obraz o obsesji trzech mężczyzn na punkcie Zodiaka, próbując za wszelką cenę dowiedzieć się kim był tajemniczy psychopata. Świetne role Marka Rufallo i Robert Downey Juniora, którzy zdecydowanie przyćmili Jake Gyllenhaal. Bardzo niepokojące kino, gdzie ludzie są omylni, policja która powinna ze sobą współpracować konkuruje, gdzie dowody rzeczowe przekazywane są drogą pocztową. W tym niedoskonałym świecie tylko dlatego, że nie można czegoś udowodnić, nie oznacza że nie jest prawdą. 

Bardzo szczegółowy, przez to może nieco przydługi, ale bardzo przyzwoity i niepokojący film o wpływie mordercy na życie zwykłych ludzi.

* wszystkie zdjęcia pochodzą ze strony www.filmweb.pl