Sycylijski kodeks honorowy, który zabrania informowania o
przestępstwach, uważanych za wewnętrzną sprawę w osób w nie
zamieszanych, omertà. To właśnie
przestrzeganie tej zasady pozwoliło na przetrwanie włoskiej mafii.
Złamanie oznaczało utratę honoru i pewną śmierć.
Wejście w życie ustawy o gangsterskich organizacjach, doprowadza do tego, że FBI skutecznie rozbija kolejne rodziny mafijne w Nowym Jorku, oraz ich wiarę w omertę. Jednym z tych którzy przetrwali jest don Raymonde Aprile, który przez trzydzieści lat rządził dzięki swojej charyzmie, "poczuciu honoru oraz nieubłaganemu i ostatecznemu osądzaniu każdego podejrzanego o wrogie zamiary." Teraz po pozbyciu się wrogów postanawia przejść na emeryturę i wieść uczciwe życie. Nie dane jest mu jednak długo cieszyć się spokojem, zaledwie po trzech latach od zakończenia przestępczej działalności zostaje zastrzelony w biały dzień w centrum Nowego Jorku. Kto odważył zabić się dona i w jakim celu?
Tego pragnie się dowiedzieć Astorre Viola, Sycylijczyk, wychowany w Stanach Zjednoczonych, przybrany syn Raymonde Aprila. To on po śmierci swojego patrona będzie prowadził wojnę, by pomścić śmierć opiekuna i zapanować nad gasnącym powoli mafijnym imperium.
Wejście w życie ustawy o gangsterskich organizacjach, doprowadza do tego, że FBI skutecznie rozbija kolejne rodziny mafijne w Nowym Jorku, oraz ich wiarę w omertę. Jednym z tych którzy przetrwali jest don Raymonde Aprile, który przez trzydzieści lat rządził dzięki swojej charyzmie, "poczuciu honoru oraz nieubłaganemu i ostatecznemu osądzaniu każdego podejrzanego o wrogie zamiary." Teraz po pozbyciu się wrogów postanawia przejść na emeryturę i wieść uczciwe życie. Nie dane jest mu jednak długo cieszyć się spokojem, zaledwie po trzech latach od zakończenia przestępczej działalności zostaje zastrzelony w biały dzień w centrum Nowego Jorku. Kto odważył zabić się dona i w jakim celu?
Tego pragnie się dowiedzieć Astorre Viola, Sycylijczyk, wychowany w Stanach Zjednoczonych, przybrany syn Raymonde Aprila. To on po śmierci swojego patrona będzie prowadził wojnę, by pomścić śmierć opiekuna i zapanować nad gasnącym powoli mafijnym imperium.
Ostatnia powieść z mafijnego cyklu, "Omertà" wydana już po śmierci Mario Puzo to opowieść przede wszystkim o zmianach, które na przestrzeni lat dotknęły mafijne rodziny. Puzo podobnie jak w poprzednich książkach z cyklu mafijnego opowiada o twardych i bezwzględnych gangsterach, zmieniły się jednak czasy, zmieniły panujące zasady, wyznawane wartości, nic nie jest już takie samo.
Niewiele pozostało w "Omercie" atmosfery, elegancji i swoistego romantyzmu, który panował w "Ojcu chrzestnym". Tam honor, tęsknota za starymi czasami przebijały się na pierwszy plan. Teraz miejsce honoru zajęły pieniądze, nie ma lojalności i przyjaźni, a jedynie interesy, zamiast romantycznej miłości jest seks bez zobowiązań, nawet przemoc to nie tylko czysta zemsta i wyrównanie rachunków. Świat mafii lat dziewięćdziesiątych XX wieku stracił swoją klasę. Zmiany, które zaszły w mafijnych rodzinach nie zawsze wyszły im na dobre, ale czy doprowadziły do schyłku mafii?
Mario Puzo przedstawiając moralne dylematy swoich bohaterów, przyczyny ich postępowania i motywacje, perfekcyjnie oddaje tajemnice ludzkiej natury, przy okazji stawia pytanie o wyznawane wartości i zasady. Czy warto kierować się w życiu starym zasadom i być nim wiernym?
Rodzina, zemsta, lojalność, honor, pieniądze, przyjaźń. Która z wartości jest najważniejsza w życiu, dla której jesteśmy gotowi walczyć bez względu na koszty i poniesione ofiary?
"Omertà" to fascynująca, pełna brutalnych rozgrywek, przemocy, namiętności, przesiąknięta krwią, opowieść o brudnym świecie sycylijskiej mafii. Mario Puzo kolejny raz uwodzi, wciąga w niebezpieczny świat gangsterskich porachunków i do szpiku kości skorumpowanych policjantów.
Rewelacyjny kawał solidnej prozy od mistrza Puzo.
Informacje o książce:
Autor: Mario Puzo
Tytuł: Omerta
Tytuł oryginału: Omerta
Przekład: Marek Fedyszak
Wydawnictwo: Albatros
Miejsce i rok wydania: Warszawa, 2018
Liczba stron: 350
Niewiele pozostało w "Omercie" atmosfery, elegancji i swoistego romantyzmu, który panował w "Ojcu chrzestnym". Tam honor, tęsknota za starymi czasami przebijały się na pierwszy plan. Teraz miejsce honoru zajęły pieniądze, nie ma lojalności i przyjaźni, a jedynie interesy, zamiast romantycznej miłości jest seks bez zobowiązań, nawet przemoc to nie tylko czysta zemsta i wyrównanie rachunków. Świat mafii lat dziewięćdziesiątych XX wieku stracił swoją klasę. Zmiany, które zaszły w mafijnych rodzinach nie zawsze wyszły im na dobre, ale czy doprowadziły do schyłku mafii?
Mario Puzo przedstawiając moralne dylematy swoich bohaterów, przyczyny ich postępowania i motywacje, perfekcyjnie oddaje tajemnice ludzkiej natury, przy okazji stawia pytanie o wyznawane wartości i zasady. Czy warto kierować się w życiu starym zasadom i być nim wiernym?
Rodzina, zemsta, lojalność, honor, pieniądze, przyjaźń. Która z wartości jest najważniejsza w życiu, dla której jesteśmy gotowi walczyć bez względu na koszty i poniesione ofiary?
"Omertà" to fascynująca, pełna brutalnych rozgrywek, przemocy, namiętności, przesiąknięta krwią, opowieść o brudnym świecie sycylijskiej mafii. Mario Puzo kolejny raz uwodzi, wciąga w niebezpieczny świat gangsterskich porachunków i do szpiku kości skorumpowanych policjantów.
Rewelacyjny kawał solidnej prozy od mistrza Puzo.
Informacje o książce:
Autor: Mario Puzo
Tytuł: Omerta
Tytuł oryginału: Omerta
Przekład: Marek Fedyszak
Wydawnictwo: Albatros
Miejsce i rok wydania: Warszawa, 2018
Liczba stron: 350
Za możliwość lektury bardzo dziękuję Wydawnictwu Albatros
Polecę tą książką przyjacielowi. 😊
OdpowiedzUsuńTrzeba to przeczytać. Zresztą nie tylko to, bo pewnie cały ten światek gangsterski od Puza. A pomyśleć, że Ojca czytałem już z 6 lat temu i to już wtedy miałem takie zamiaru. :P
OdpowiedzUsuńKoniecznie, "Omerta" jest całkiem inna niż "Ojciec chrzestny" szczególnie jeśli chodzi o klimat powiesci, ale moim zdaniem równie dobra. Niedługo zabiorę się za "Rodzinę Borgiów" Puzo, bo Albatros wznawia ją z końcem miesiąca, ale pozostałe z mafijnego cyklu, również chciałabym nadrobić.
UsuńRodzinę mam akurat na półce. W sumie to w pierwszej kolejności miałem czytać zaraz po Ojcu, bo dostałem te dwie w prezencie. Tylko już nie pamiętam w pełni, czemu ja tego wtedy nie przeczytałem. Coś tam z serialem było, że kręcili a ja chciałem poczekać aż cały się pokaże, żeby być na świeżo z lekturą. Nie wiem. W każdym razie czekam na opinię, żebyś mnie zachęciła i przez lato mógłbym to machnąć. :)
Usuń