Kwiat wiśni i czerwona fasola, Durian Sukegawa

Powieść japońskiego pisarza Duriana Sukegawa "Kwiat wiśni i czerwona fasola" jest dowodem na to, że kluczem do wyjątkowości powieści jest jej prostota. Wystarczy tak niewiele, kwiaty wiśni i  słodka pasta z czerwonej fasoli otoczona  dwoma naleśnikami dorayaki, aby stworzyć piękną i uniwersalną przypowieść o samotności, o wychodzeniu naprzeciw drugiemu człowiekowi, opowieść o tym, że nigdy nie jest za późno, by zrobić coś ze swoim życiem.

Historia napisana przez Sukegawę rozgrywa się w mikroświecie małej budki z dorayaki. Prowadzi ją Sentaro, chłopak z trudną przeszłością, niedoszły pisarz. Interes nie idzie zbyt dobrze, sam kucharz nie jest w stanie zjeść w całości serwowanego dorayaki. Choć na koniec dnia ma miskę pełną niesprzedanego przysmaku, potrzebuje do pomocy dodatkowej pary rąk. O pracę w budce niestrudzenie stara się Tokue. Gdy w końcu Sentaro decyduje zatrudnić się Tokue interes zaczyna kwitnąć, niczym wiśnia rosnąca tuż przed lokalem. Sukcesem pomyślności baru jest pasta przygotowywana przez Tokue, w którą wkłada całe swoje serce, wsłuchując się w opowieści zaklęte w każdym ziarnie fasoli. Kwitnie też przyjaźń między współpracownikami, ale wszystko co dobre musi się kiedyś skończyć.


Zgorzkniały sklepikarz, skrzywdzona przez życie staruszka, zmagająca się z codziennością, dorastająca, wycofana nastolatka. Każde z nich, choć z pozoru normalnie funkcjonuje w społeczeństwie,  musi ukrywać  swoje słabości, przeżyte traumy. Gra pozorów kosztuje ich  wiele wysiłku, nie zawsze gwarantuje sukces. Spotkanie tej trójki, których połączyła słodka pasta z czerwonej fasoli zaowocuje niezwykłą relacją. Relacją, która pozwoli oswoić ich samotność, odmienić ich spojrzenie na świat, zacząć baczniej przyglądać się cierpieniu drugiego człowieka, wyzbyć się uprzedzeń, nauczyć się szacunku i tolerancji. Starsza pani nauczy ich też, że docenianie codziennych prostych chwil szczęścia i wolności wzbogaca ludzkie doświadczenie.

Powieść Sukegawa zanurzona jest w buddyjskiej koncepcji odradzania i odnawiania. Gdy jeden cykl dobiega końca, wraz z jego końcem zaczyna się nowy. Tokue pokazuje Sentaro i Wakane, że jest to naturalny porządek ludzkiej egzystencji, który należy zaakceptować. Wszystko w naszym życiu przemija i nie można z tego powodu pogrążać się w rozpaczy. Człowiek jednak nie jest sam, ma obok siebie innych ludzi, zawsze towarzyszy mu natura i dlatego należy ją szanować.

"Kwiat wiśni i czerwona fasola" jest powieścią, która przybliża  nieznane fakty  dotyczące historii Japonii. Kraju, w którym japoński ustawodawca izolował  chorych na trąd  od reszty społeczeństwa. Choć lekarstwo na chorobę Hansena wynaleziono już w latach czterdziestych ubiegłego stulecia, w Japonii pacjenci pozostali pod stałą kwarantanną,  aż do 1996 roku. Znamiennie jest, że w Kraju Kwitnącej Wiśni wciąż znaleźć można ośrodki dla chorych na trąd.

Słodko- gorzka powieść Duriana Sukegawy zachwyca swoją prostotą, prostolinijnością i uniwersalnym przekazem. Pobudza zmysły, otwierając nas na nowe doznania, na świat, ludzi i życie. "Kwiat wiśni i czerwona fasola" to jedna z tych książek, która uczy doceniać to co mamy, przypominając, że mamy tylko jedno życie i  choć czasem  daje nam mocno w kość, należy przeżyć je jak najlepiej.
Kojąca ciało i duszę, piękna opowieść.

Informacje o książce:
Autor: Durian Sukegawa
Tytuł: Kwiat wiśni i czerwona fasola
Tytuł oryginału: An
Przekład: Dariusz Latoś
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce i data wydania: Kraków, 2018
ilość stron: 174