Olga i osty, Agnieszka Hałas- recenzja #309

Powieść, która miała być fantastyką, a okazała się czymś znacznie więcej. Baśń, która nie jest baśnią. "Olga i osty" Agnieszki Hałas to powieść, której nie da się zaszufladkować i w żaden sposób sklasyfikować. Opowieść, która zawieszona jest gdzieś na pograniczu fantastyki i powieści psychologicznej.  Oniryczna, dziwaczna jak sen, przepiękna i mądra historia.

Oldze Pańkowskiej nie wiedzie się w życiu. Po śmierci matki nie potrafi poukładać swojego życia, nie ma stałego źródła utrzymania i nieustannie kłóci się ze swoim bratem.  Pewnego dnia ratując bezpańskiego kota, trafia do baśniowego świata, Zaświatów i zostaje gospodynią w domu czarodzieja.

Baśniowy początek, wyjęty niczym z "Alicji w Krainie Czarów", po którym następuje brutalne i bolesne  zderzenie z szarą rzeczywistością. Zaświat, do którego trafia Olga jest tylko przystankiem, miejscem które pozwoli dziewczynie uporać się z tym co zostawiła za sobą.

Pojawiające się w powieści Szare, złotorożce, Królowa Ostów, otoczona cierniowym murem niczym Maleficient z Królewny Śnieżki, posiadają charakter symboliczny, stając się pretekstem do przedstawienia wątków psychologicznych powieści.

Olga musi zmierzyć się ze skomplikowaną i niełatwą przeszłością, z chorobą i śmiercią matki, depresją i skomplikowanymi relacjami z innymi. Ścieżka, którą prowadzi autorka Olgę w Zaświecie rozgałęzia się, podąża w różnych kierunkach, plącząc rzeczywistość z fantastycznymi przygodami w krainie Królowej Ostów i krasnoludków a snem. Czy jesteśmy we śnie, czy w wyobraźni bohaterki? Ile Olg spotykamy i która z nich jest prawdziwa? Agnieszka Hałas przedstawia różne możliwe, alternatywne wersje wydarzeń, w każdej  losy głównej bohaterki zmierzają w kompletnie różnym kierunku, równie prawdopodobnym. W każdej wersji Olga stara zmierzyć się ze światem i z własnymi demonami.

"Olga i osty" to opowieść o poszukiwaniu sensu życia, zrozumienia bolesnych wydarzeń z przeszłości, które położyły cień na teraźniejszość, o poszukiwaniu nadziei. Olga musi skonfrontować się z własnymi lękami, głęboko skrywanymi traumami z dzieciństwa, które najchętniej wymazałaby z pamięci, a które nie chcą zniknąć. Próby samobójcze, zmagania z rakiem, śmierć bliskich jej osób, samotność, problemy finansowe, czy bezrobocie, to problemy z którymi musi zmierzyć się Olga. To problemy z którymi na co dzień mierzy się każdy z nas. Ta powieść tak naprawdę jest o nas, o naszych lękach, problemach, emocjach, z którymi ciężko jest sobie poradzić.

"Olga i osty" Agnieszki Hałas to przepełniona melancholią, wykorzystująca realizm magiczny powieść psychologiczna. Mądra, głęboka, do bólu prawdziwa opowieść o nas samych.  O naszych demonach i trudnych emocjach i życiu. Pięknie napisana, poruszająca powieść.
Czytajcie. Warto.

Olga i osty, Agnieszka Hałas, Wydawnictwo W.A.B., 2016, ss. 351