Chmurdalia, Joanna Bator- recenzja #294

Po nieudanej ucieczce z Wałbrzycha, Dominika Chmura po wypadku samochodowym, budzi się w szpitalu w Monachium. Trwająca kilka miesięcy rehabilitacja przywraca dziewiętnastolatce zdrowie, jednak nie spokój ducha. Dominika zamiast wrócić do Piaskowej Góry, wyrusza w podróż, co kilka miesięcy zmieniając miejsce zamieszkania. Niemcy, Francja, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, to kolejne przystanki jej wyprawy. Coraz bardziej oddala się od domu, zmierzając w kierunku Chmurdalii, krainy szczęścia, w której spełniają się marzenia i ambicje. 

"Chmurdalia" Joanny Bator jest znakomitą kontynuacją "Piaskowej Góry", w której śledzimy dalsze losy Dominiki Chmury. Historia Dominika przeplata się z losami całej plejady bohaterów, których Dominika poznaje w czasie swojej wędrówki po świecie. Poznajemy czarnoskórą Sarę Jackson, potomkinię tzw. Hotentockiej Wenus, dzięki której po wypadku staje na nogi i która zostaje jej towarzyszką podróży, aż do Nowego Jorku. W Stanach Dominika poznaje homoniewiadomo, cukiernika Ivo, z którym bierze ślub. Spotykamy Małgosię z Piaskowej Góry, Grażynkę, Apostoleę, Greczynkę poznaną przez Dominikę w Londynie, dzięki której  spotyka Dimitriego, przyjaciela z dzieciństwa. 

Piaskowa Góra, Joanna Bator - recenzja #190

"Ciemno prawie noc" Joanny Bator zachwyciło mnie do tego stopnia, że pragnęłam bliżej poznać tę wyjątkową autorkę. Wybór tym razem padł na "Piaskową Górę", powieść całkowicie inną, dla mnie trudniejszą, ale równie piękną sagę rodzinną rozgrywającą się w Wałbrzychu w okresie PRL-u. 

Jadzia Maślak przyjeżdża do Wałbrzycha z wioski pod Skierniewicami i tam z oblodzonych schodów wpada w wprost w ramiona Stefana Chmury, syna wysiedleńców spod Grodna. Ona urzędniczka, on górnik, po ślubie wprowadzają się do bloku na wałbrzyskim osiedlu Piaskowa Góra. Niedługo Jadzia rodzi bliźniaczki, z których przeżywa tylko jedna, Dominika. Dziewczynka jest inna i obca, niepodobna do nikogo z rodziny.